Een man schaft een nieuwe auto aan en vraagt wanneer die wordt geleverd. “Over tien jaar”, luidt het antwoord van de verkoper. “In de middag?”, vraagt de klant. “Wat maakt dat nou uit?” Tien jaar is nog zo ver weg”, antwoordt de verkoper. Zegt de klant: “Ik moet het weten want in de ochtend komt de loodgieter.”
Deze grap uit de socialistische Sovjet-Unie vertelde president Ronald Reagan met smaak. Hij zei erbij dat hij de grap niet ter sprake bracht in de buurt van Michail Gorbatsjov, de in 2022 overleden laatste president van de Sovjet-Unie.
We moesten erg lachen. Want in het kapitalisme kan dat niet gebeuren. Toch? Maar langzaamaan begint het lachen ons wel te vergaan. Moeten wachten op diensten en goederen wordt normaal.
En dan niet alleen wachten tot de al dan niet echt drukke medewerkers van de klantenservice na 50 minuten eindelijk je telefoontje beantwoorden of wachten in de rij op Schiphol. Of samen met 50 andere weggebruikers wachten voor een brug die opgehaald wordt voor een plezierboot. Maar probeer maar eens een aannemer te vinden die op korte termijn een verbouwing kan doen of een monteur die zonnepanelen kan installeren.
Personeelsgebrek
Er zijn problemen bij de levering van materialen en onderdelen door een aangetrokken vraag na corona en gebrek aan gas voor de productie, logistieke netwerken die zo vanzelfsprekend leken raken uit balans, er is een tekort aan woningen in ons nu al overbevolkte land, er is personeelsgebrek in de zorg, er is ook gebrek aan personeel in het bedrijfsleven.
Het wachten sluipt langzaam ons leven binnen. Wij worden via de radio al dagelijks getrakteerd op mededelingen over hoe lang automobilisten in files moeten wachten. Tegenwoordig horen wij ook de dagkoersen van het aantal asielzoekers dat in Ter Apel buiten slaapt en wacht op een dak boven het hoofd.
Dagelijks
Mogen wij dan ook alsjeblieft op dagelijkse basis vernemen hoeveel mensen wachten op een cruciale operatie en hoeveel Nederlandse huishoudens met smart wachten op een huurwoning?
Laten wij hopen dat het niet erger wordt, zoals in de socialistische arbeidersparadijzen van voor het neerhalen van de Muur door Reagan en Gorbatsjov. Door schaarste aan van alles en nog wat stonden er toen dikwijls lange rijen voor winkels. Mensen hadden permanent een boodschappentasje bij zich voor het geval ze een rij voor een winkel zagen die een schaars of waardevol artikel aanbood.
[31-08-2022]